W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

Wiodące cele katechetyczne	poznanie znaku krzyża i szacunek dla tego gestu, wykonywanie znaku krzyża świadomie i z szacunkiem, poznanie prawdy, że krzyż jest symbolem miłości Boga do człowieka, wychowanie do szacunku wobec tego świętego znaku oraz godnego wypowiadania i czczenia Imion Boskich Trójcy Świętej
Szczegółowe cele  operacyjne	Uczeń: wie, czym jest krzyż, potrafi wykonać znak krzyża, wie, że na chrzcie przychodzi do niego Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty, wymienia serce jako miejsce obecności Boga w nas, wymienia imiona Trójcy Świętej, z szacunkiem odnosi się do krzyża, wymienia miejsca i sytuacje, w których wykonuje znak krzyża
Metody nauczania	rozmowa, pogadanka, śpiew z gestami, rysunek
Środki dydaktyczne	skarby, które przynoszą dzieci, obrazek perły lub innego skarbu, rysunek lupy, ręki i pieniędzy, duża koniczynka, małe koniczynki dla każdego dziecka, serce wycięte z kartonu, krzyż, krzyżyk na łańcuszku

Przebieg lekcji

1. Rozpoczęcie katechezy
   Znak krzyża świętego.
    
2. Wprowadzenie do katechezy
   Dzieci przynoszą swoje skarby, pokazują je, opowiadają o nich, mówią, skąd je mają (otrzymały, kupiły, znalazły). Układają je na przygotowanym wcześniej stoliku. Katecheta przynosi obrazki, na których są inne skarby: wyciągnięta ręka – znak podarunku; pieniądze – znak zakupu; lupa – znak odnalezienia prezentu. Umieszczamy je na tablicy. Pokazujemy dzieciom również rysunek perły lub czegoś drogocennego (można mieć taki skarb w ręce) i opowiadamy, że jest on bardzo cenny (można nawiązać do przypowieści o skarbie). Tworzymy kilka grup. Zadaniem każdej jest narysowanie, w jaki sposób można strzec swojego skarbu (np. zamknąć w skrzyni, w sejfie lub zanieść do banku). Rysunki dzieci umieszczamy na tablicy.
    
3. Odkrywanie Bożego wezwania
   Jest taki skarb, który można przechowywać tylko w sercu. Pokazujemy pięknie zapakowane pudełko z napisem „Uwaga skarb”, w którym znajdują się koniczynki dla każdego dziecka oraz jedna większa koniczynka do położenia na szarym papierze. Informujemy dzieci, że w pudełku znajduje się coś, co przypomina nam skarb, który otrzymał każdy z nas.

• Jaki to skarb?
  Dziecko wyciąga z pudełka największą koniczynkę i umieszcza ją na tablicy równolegle do perły. Na liściach koniczyny znajdują się trzy imiona: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Oznaczają one naszego Jedynego Boga. To jest największa tajemnica naszej wiary. Bóg jest naszym najcenniejszym skarbem, który otrzymaliśmy za darmo w czasie chrztu świętego.
   
• Gdzie taki skarb przechowujemy?
  Katecheta pokazuje dzieciom duże serce i prosi jedno dziecko, aby umieściło je na tablicy pod koniczynką. Wręczamy (lub przypinamy) każdemu dziecku małe koniczynki, aby przypominały im o miłości Boga, aby dziękowały Bogu za to, że od chwili chrztu mieszka w naszych sercach.

4. Odpowiedź na Boże wezwanie
   Wykonujemy znak krzyża.

• Gdzie spotykamy krzyż?
  (wypowiedzi dzieci)
  W kościele, w domu, na ulicy, w szkole, w przedszkolu, na cmentarzu, obok kościoła itd.
  
  Krzyż należy szanować, ponieważ jest on znakiem miłości Boga do nas. Ludzie, którzy kochają Boga, wieszają krzyże na ścianach swoi...