Jak wychowywać młodego człowieka w rodzinie chrześcijańskiej? – wskazania praktyczne

Rodzice swoim zachowaniem wpływają na postępowanie dziecka. Jeżeli chcą, aby młody człowiek miał odpowiednio uformowaną hierarchię wartości, to sami swoim życiem i wyborami moralnymi ukazują dziecku, jakie wartości są dla nich naprawdę istotne. Podobnie sytuacja wygląda z uczestnictwem dziecka czy młodzieży w niedzielnej mszy św., to rodzice powinni udać się z dzieckiem do kościoła na Eucharystię w niedzielę. Życie sakramentalne również wymaga od rodziców zaangażowania i dawania przykładu swoim pociechom. Rodzice są powołani do tego, aby dziecko ukształtować na dojrzałego człowieka, który z czasem przejmie odpowiedzialność za swoje czyny i rozpocznie swój własny proces samowychowania prowadzący go ku Bogu. Poniższy artykuł przedstawia najważniejsze kwestie dotyczące wychowania dziecka i młodego człowieka w rodzinie chrześcijańskiej. 

Wychowanie do wartości

„Życie rodziny powinno stanowić drogę wiary i być niejako inicjacją chrześcijańską oraz szkołą naśladowania Chrystusa… gdzie wszyscy członkowie ewangelizują, a także podlegają ewangelizacji”. Przekazywanie wartości w domu rodzinnym powinno odbywać się w atmosferze wzajemnego szacunku i miłości. Rodzice muszą poważnie zastanowić się, jakie wartości chcieliby szczególnie przekazać swoim dzieciom. Dlatego też każda rodzina może ułożyć niejako swój system wartości. Na szczycie hierarchii wartości w wychowaniu chrześcijańskim umiejscowiona jest relacja z Jezusem Chrystusem. Z kolei rodzice stają się naturalnymi wychowawcami: „rodzice winni ufnie i z odwagą kształtować w dzieciach istotne wartości do życia ludzkiego, gdyż to oni poprzez osobiste świadectwo są głosicielami Ewangelii wobec dzieci”. Rola rodziców w wychowaniu do wartości nie ogranicza się jedynie do tłumaczenia i uzasadniania, co w dzisiejszym świecie jest wartościowe. Potrzeba praktycznego odniesienia się do tych wartości w życiu. Młodzi ludzie często odrzucają wartości, jakie preferują i cenią ich rodzice, uzasadniając swoje zachowanie przeżytkiem danych wartości i konserwatyzmem rodziców. Taka postawa wynika z tego, że rodzice reprezentują niejednokrotnie odmienne poglądy i wartości niż ich dzieci. W fazie adolescencji młodzi ludzie odrywają się od rodziców, starają się odnaleźć własną drogę życiową. Rodzice powinni wykazywać wielką cierpliwość wobec swoich dzieci, aby proces internalizacji przekazanych wartości mógł się utrwalić. Warunkami sprzyjającymi uwewnętrznieniu wartości są: stworzenie atmosfery miłości, stabilność więzów uczuciowych i poczucie pewności siebie. Dziecko musi czuć się kochane. Pomagają w tym również rzeczowe rozmowy połączone z dostarczaniem materiałów naukowych czy też informatorów oraz podejmowanie konstruktywnych rozmów, otwarty i bezinteresowny dialog. Zatem Sobór Watykański II podkreśla, że „żywa i...