Jak przekazywać trudne informacje o dziecku, by rodzicowi łatwiej było je przyjąć?

Wielu rodziców uwa­­­ża, że to, jak zacho­­wuje się ich dziecko, jest wizytówką tego, kim oni są i jacy są. Pewnie dlatego oczekują od swoich dzieci, że będą ich dobrze i godnie reprezentowały przed światem zewnętrznym, bo wizytówka powinna być w sumie ładna i interesująca, a najlepiej, żeby się wszystkim podobała i zachęcała do kontaktu. Niestety, a tak naprawdę na szczęście, dzieci to osobne byty, które są przede wszystkim wizytówką samych siebie, czyli swoich potrzeb, emocji, talentów, mocnych i słabych stron. W praktyce oznacza to, że zachowują się czasami inaczej, niż oczekiwaliby różni dorośli, zarówno nauczyciele, jak i rodzice. Jeśli dziecko w szkole zachowuje się inaczej, niż byśmy oczekiwali, lub inaczej, niż oczekuje system szkolny, lub robi rzeczy niezgodne z zasadami obowiązującymi w klasie, to jest to moment, w którym nieuniknione jest spotkanie z rodzicem. Dla rodzica jest to trudna sytuacja, ponieważ konfrontuje go z tym, że „coś nie działa”, i warto zaznaczyć, że budzi to emocje związane z negatywną oceną jego jako rodzica. Pod atakiem zwykle kryje się lęk i bezradność. Przygotowując się do rozmowy z rodzicem, możemy obniżyć napięcie i w ten sposób zadbać o to, co najważniejsze – o porozumienie w kwestii dziecka, bo przecież o nie tu najbardziej chodzi. 

Nie stosuj oceny, gdyż niesie ze sobą negatywny ładunek emocjonalny

W sytuacji przekazywania rodzicowi trudnych informacji, warto skoncentrować się na języku faktów i oddzielić go od własnej interpretacji wynikającej czasami ze zmęczenia, zniechęcenia czy bezradności. Kiedy koncentrujemy się na obserwacji dotyczącej zachowania dziecka...